Wystawa
Cztery miesiące po posiedzeniu Rady Europejskiej w Kolonii określono ostatecznie konkretne metody pracy i dokładny skład grupy roboczej odpowiedzialnej za opracowanie projektu tekstu zawierającego prawa podstawowe. Postanowienia takie zapadły w Tampere w Finlandii. To wydarzenie historyczne, bowiem po raz pierwszy posłowie do Parlamentu Europejskiego będą mogli połączyć siły z parlamentarzystami krajowymi, przedstawicielami szefów państw i Komisji Europejskiej, i razem opracować tekst o charakterze konstytucyjnym.
17 grudnia 1999 r. sześćdziesiąt dwie osoby rozpoczynają pracę w Brukseli. Na prośbę kilku posłów do PE nowe ciało natychmiast przyjmuje nazwę „Konwentu”. W skład Konwentu wchodzą posłowie do Parlamentu Europejskiego (16) oraz delegaci z parlamentów krajowych (po dwóch na każde państwo, czyli łącznie 30), przedstawiciele rządów (w tym czasie 15) i Komisji Europejskiej (jedna osoba). Ponadto w pracach uczestniczy dwóch przedstawicieli Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i dwóch przedstawicieli Rady Europy, w tym przedstawiciel Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Planowany jest również dialog z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, Komitetem Regionów i Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich. Ponadto przewiduje się zaproszenie do udziału w obradach krajów kandydujących do Unii Europejskiej, grup społecznych i ekspertów.
Konwentowi przewodniczy Roman Herzog, były prezes niemieckiego Trybunału Konstytucyjnego w Karlsruhe i prezydent Republiki Federalnej Niemiec, który jest pomysłodawcą tej inicjatywy. Przewodniczącego wspiera komitet redakcyjny (Prezydium), a jednocześnie nawiązana zostaje ścisła współpraca z zespołem Sekretariatu Generalnego Rady i międzyresortową grupą zadaniową powołaną specjalnie w celu wspierania delegacji Parlamentu Europejskiego w trakcie całego postępowania. Chociaż inauguracja prac Konwentu miała miejsce w siedzibie Rady, to same prace toczą się prawie w całości w Parlamencie Europejskim w Brukseli, co znacznie ułatwia pracę posłom do PE, którzy odgrywają ważną rolę w opracowywaniu Karty.
Bardzo szybko okazało się, że różnorodność członków Konwentu była czynnikiem sprzyjającym rozwojowi debaty. W ciągu dziewięciu miesięcy pracy Konwentu nawiązano bezprecedensowy dialog ze społeczeństwem obywatelskim. Kilkanaście organizacji pozarządowych wniosło swój wkład w postaci uwag oraz podczas wysłuchań. Od samego początku Konwent postanowił podejmować decyzje w drodze konsensusu. Prace Konwentu są wyjątkowo przejrzyste, ponieważ jego posiedzenia są jawne, a wszystkie dokumenty przygotowawcze są dostępne w internecie na specjalnej stronie.