Europese democratie in actie sinds 1979

De naoorlogse gemeenschap van zes landen die zich inzette voor vrede en economische welvaart in Europa is inmiddels uitgegroeid tot een Unie van 27 landen die om moet gaan met uiteenlopende uitdagingen, van economische crises tot klimaatverandering. 

Vrij verkeer van mensen, goederen, diensten en kapitaal tussen alle EU-landen is een feit, en meer dan 440 miljoen burgers kunnen zich binnen de EU vestigen waar ze willen. Elk EU-land moet onderdanen van andere EU-landen op het gebied van werkgelegenheid, sociale zekerheid en belastingen op precies dezelfde manier behandelen als zijn eigen burgers.

De EU is het grootste handelsblok en de euro de op een na meest verhandelde munteenheid ter wereld. Bovendien is de EU ’s werelds grootste exporteur van eindproducten en diensten, en de grootste invoermarkt voor meer dan honderd landen. Consumenten in de EU genieten de bescherming van een krachtig beleid. 

De EU en het Europees Parlement zijn ook belangrijke spelers op het wereldtoneel. De EU onderhoudt partnerschappen met regeringen van 150 ontwikkelingslanden en met het maatschappelijk middenveld en internationale organisaties. Samen vormen de EU en de EU-landen de grootste donor van humanitaire hulp ter wereld. Elk jaar biedt de EU voedsel, onderdak, bescherming, gezondheidszorg en schoon water aan meer dan 120 miljoen slachtoffers van rampen en conflicten in ruim tachtig landen. 

Het Europees Parlement is goed uitgerust om de belangen van de EU-burgers te behartigen. De bevoegdheden van het Parlement werden geleidelijk uitgebreid via de EU-verdragen en omvatten intussen wetgeving, begroting en toezicht. De stemmen van de burgers weerklinken dus beter dan ooit in de besluitvorming van de EU. 

Het Europees Parlement heeft liaisonbureaus in alle EU-landen. Deze werken samen met burgers en belanghebbenden, coördineren de contacten met nationale, regionale en lokale media, en verlenen steun aan de leden van het Parlement bij de uitoefening van hun officiële mandaat. In de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk vormen de liaisonbureaus een referentiepunt om de ontwikkelingen in de Europese Unie te volgen, voornamelijk vanuit het perspectief van het Europees Parlement. 

Het Parlement ziet er nu ook heel anders uit dan in 1979. Zo werden vrouwen langzamerhand beter vertegenwoordigd: waar er in 1979 nog maar 16 procent vrouwen waren verkozen, is hun aandeel in 2019 gestegen tot 41 procent. Daarnaast zijn er meer fracties, met een verscheidenheid aan standpunten, en meer Parlementsleden die ervoor kiezen zich niet aan een fractie te binden.