Η πορεία προς τις ευρωεκλογές (1951-1979)

Η ιδέα να εκλέγονται - και όχι να διορίζονται - οι ευρωβουλευτές γεννήθηκε από τη στιγμή που δημιουργήθηκαν τα πρώτα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Ωστόσο, κατά τις πρώτες δεκαετίες των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων η ιδέα αυτή δεν έγινε πραγματικότητα: οι αντιπρόσωποι της κάθε χώρας στην Κοινή Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) διορίζονταν από τα εθνικά κοινοβούλια, αντί να εκλέγονται απευθείας από τους πολίτες.

Παρ’ όλα αυτά, τόσο τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα από τα πρώτα κιόλας βήματά τους, όσο και οι ίδιοι οι πολίτες, θεωρούσαν σημαντικό να υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες που να επιτρέπουν τη συμμετοχή όλων στη λήψη αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το 1960 τα κράτη μέλη απέρριψαν μια πρόταση να διεξάγονται εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσω άμεσης ψηφοφορίας («Σύμβαση Ντεούς»), πολλοί πολίτες συνέχισαν όμως να ζητούν τη θέσπιση εκλογών. Φιλοευρωπαϊκά κινήματα πολιτών διοργάνωσαν σχετικές εκστρατείες ή ακόμη και εικονικές «ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές συνελεύσεις» και ψηφοφορίες. Τη δεκαετία του 1970 πολλοί πολίτες υπέβαλαν απευθείας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το αίτημα να διοργανωθούν εκλογές.

Το 1975 το Κοινοβούλιο ενέκρινε την έκθεση Πατάιν σχετικά με την καθιέρωση των εκλογών με άμεση καθολική ψηφοφορία. Η έκθεση αυτή πήρε το όνομά της από τον συντάκτη της, τον Ολλανδό ευρωβουλευτή Σχέλτο Πατάιν, και χρησίμευσε ως βάση για το κείμενο που εγκρίθηκε κατόπιν από τα κράτη μέλη.

Το 1976 οι υπουργοί Εξωτερικών των κρατών μελών υπέγραψαν την πράξη περί της εκλογής των αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με άμεση και καθολική ψηφοφορία. Σύμφωνα με τα όσα προβλέπονταν, οι εκλογές θα διεξάγονταν την ίδια χρονική περίοδο σε όλες τις χώρες των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, αν και κάθε κράτος μέλος θα ήταν ελεύθερο να ορίσει το ακριβές σύστημα ψηφοφορίας που θα χρησιμοποιούσε. 

Ακούστε το πόντκαστ (EN)

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συγκεντρώνονται άνθρωποι από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να συζητήσουν και να αποφασίσουν για σημαντικά ζητήματα που έχουν αντίκτυπο στη ζωή όλων μας. Οι πολίτες παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Η δημοκρατία ξεκινά από εμάς, τους πολίτες.