Wystawa
Jean Monnet urodził się w 1888 roku. Całe życie poświęcił jednoczeniu Europy i dziś postrzegamy go jako główną postać w historii integracji europejskiej. Karierę zawodową rozpoczyna od pracy w rodzinnej firmie handlującej koniakiem. Jednak niedługo potem, podczas pierwszej wojny światowej, angażuje się w prace organizacji współpracy między państwami ententy. Jest zastępcą sekretarza generalnego Ligi Narodów, potem pracuje w bankowości międzynarodowej. W 1940 roku, kiedy Europę znów ogarnia wojna, Monnet proponuje utworzenie unii francusko-brytyjskiej. Ma ona spoić oba kraje w walce z faszyzmem. Choć przedsięwzięcie to spaliło na panewce, Monnet nie ustaje w walce na rzecz demokracji. W Waszyngtonie staje na czele Programu Zwycięstwa.
Po 1945 roku Monnet jest odpowiedzialny za francuskie biuro planu modernizacji i zaopatrzenia. Był przekonany, że jego kraj może prosperować i być bezpieczny tylko pod warunkiem gospodarczego zbliżenia się do siebie krajów Europy. Gdy w Europie zapanowała zimna wojna, Jean Monnet uznał, że jedynym sposobem na prawdziwą solidarność między partnerami europejskimi i stworzenie dobrze funkcjonującej Europy jest integracja najważniejszych sektorów gospodarki. W ten sposób powstały podwaliny tzw. metody Monneta, która polegała na podejmowaniu wspólnych działań oraz przenoszeniu suwerenności na organy ponadnarodowe. Metoda ta wymaga nieustannej perswazji, dążenia do realizacji wspólnych interesów oraz ogromnego zmysłu organizacji.
W 1950 roku Jean Monnet proponuje Robertowi Schumanowi, ówczesnemu ministrowi spraw zagranicznych Francji, by połączyć przemysł węgla i stali krajów Europy Zachodniej. Sugeruje także utworzenie Wysokiej Władzy, która bezpośrednio i niezależnie zajmowałaby się koordynacją tych strategicznych sektorów. Działając w interesie wszystkich, Wysoka Władza skutecznie uniemożliwiałaby poszczególnym krajom forsowanie własnych interesów. Połączenie zasobów węgla i stali miało zapobiec kolejnej wojnie między Francją a Niemcami. Wojna byłaby bowiem niemożliwa pod względem materialnym – dzięki temu Europa miała uniknąć kolejnych wojennych traum. Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS), która powstała w 1951 roku, była urzeczywistnieniem tego pomysłu. Dla Jeana Monneta był to krok w kierunku „Stanów Zjednoczonych Europy”.
Jako pierwszy przewodniczący Wysokiej Władzy EWWiS w Luksemburgu Jean Monnet dążył także do stworzenia Europejskiej Wspólnoty Obronnej. Miał nadzieję, że w nowych ramach politycznych będzie miejsce na europejskie siły zbrojne. Projekt ten jednak nie powiódł się, gdyż Francja obawiała się utraty suwerenności. To sprawia, że Jean Monnet ustępuje z funkcji przewodniczącego i w 1955 roku tworzy Komitet Działania na rzecz Stanów Zjednoczonych Europy. Za jego pomocą chce kontynuować realizację swoich ambicji. Komitet Działania na rzecz Stanów Zjednoczonych Europy skupiał przywódców politycznych i związkowych. Stanowił lobby, które przez ponad 20 lat propagowało konkretne osiągnięcia na rzecz zjednoczonej Europy. Jean Monnet był też inspiratorem utworzenia Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom). Opowiadał się także za przyłączeniem się Wielkiej Brytanii do Wspólnot Europejskich oraz za utworzeniem wspólnej waluty europejskiej. Wspierał także powołanie w 1974 roku Europejskiej Rady Głów Państw i Szefów Rządów. Miała ona zbliżać ich do siebie dla dobra wszystkich obywateli Europy. Jean Monnet zmarł w 1979 roku, na kilka miesięcy przed pierwszymi wyborami europejskimi, których był wielkim orędownikiem.
