- Wystawy
- Nagroda im. Sacharowa – Parlament Europejski i prawa człowieka na świecie
- Laureaci 2006 - 2011
Aleksander Milinkiewicz – 2006 r., Białoruś
Jako przywódca demokratycznego opozycyjnego Ruchu na rzecz Wolności na Białorusi Alaksandr Milinkiewicz potępiał przestępstwa reżimu białoruskiego przeciwko demokracji i prawom człowieka.
Możecie wiele zrobić! Możecie pomóc nam znieść blokadę informacyjną, obalić ograniczoną wizję świata narzuconą moim rodakom przez propagandę rządową, stworzyć przestrzeń publiczną sprzyjającą otwartej debacie obywatelskiej, w której wezmą udział niezależni twórcy, intelektualiści oraz autorytety moralne.
Salih Mahmoud Mohamed Osman – 2007 r., Sudan
Sudański prawnik Salih Mahmoud Mohamed Osman, który sam był więziony, broni tych, którzy zostali arbitralnie zatrzymani, byli torturowani i maltretowani przez władze.
Uznanie przez Parlament Europejski dokonań obrońców praw człowieka w Sudanie dodaje nam odwagi, jest źródłem determinacji, by dalej zabierać głos w imieniu ofiar, by choć trochę ulżyć ich cierpieniu.
Hu Jia – 2008 r., Chiny
Prowadząc działalność z narażeniem życia, Hu Jia zwrócił uwagę świata na masakrę na placu Tiananmen, na kwestie związane z AIDS i naruszanie praw człowieka w Chinach.
Prawdę mówiąc, sama odwaga czasami nie wystarczy. Czasami trzeba zapłacić bardzo wysoką cenę.
Zeng Jinyan
Organizacja Memoriał – 2009 r., Rosja
Organizacja Memoriał, założona, by zachować pamięć o prześladowaniach epoki stalinowskiej, działa na rzecz poszanowania praw człowieka oraz chroni ofiary naruszeń praw człowieka w Rosji i byłych republikach radzieckich.
Wolność myśli jest podstawą wszelkich swobód.
Sergei Kovalev
Guillermo Fariñas – 2010 r., Kuba
Guillermo Fariñas, doktor psychologii, dziennikarz i dysydent polityczny, prowadził wiele strajków głodowych, domagając się pokojowych zmian politycznych i wolności słowa na Kubie.
To my jesteśmy zmianą.
Mohamed Bouazizi – 2011 r., arabska wiosna, Tunezja
Mohamed Bouazizi, dokonując aktu samospalenia w proteście przeciwko korupcji w rządzie i powszechnemu bezrobociu, zapoczątkował jaśminową rewolucję w Tunezji.
Ali Farzat – 2011 r., arabska wiosna, Syria
Dzięki pracom krytykującym reżim i budzące postrach siły bezpieczeństwa satyryk polityczny i rysownik Ali Farzat przyczynił się do zwiększenia wolności słowa w Syrii.
Asmaa Mahfuz – 2011 r., arabska wiosna, Egipt
Wpisy Asmay Mahfuz w mediach społecznościowych, nawołujące Egipcjan do pokojowego protestu w obronie wolności, godności i praw człowieka, pomogły zainicjować ruch rewolucyjny w Egipcie.
Chciałbym powiedzieć wam, jak dumny jestem ze wszystkich męczenników Arabskiej Wiosny. Nie zdradzimy ich, będziemy kroczyć obraną przez nich drogą.
Ahmed al-Sanusi – 2011 r., arabska wiosna, Libia
Ahmed al-Sanusi, przeciwnik ucisku ze strony dyktatury wojskowej, opowiada się za powszechnym pojednaniem jako jedyną drogą do zapewnienia pokoju i demokracji w Libii.
Razan Zajtuna – 2011 r., arabska wiosna, Syria
Razan Zajtuna jest dziennikarką i prawniczką, która potępiała łamanie praw człowieka w Syrii. W związku z prowadzoną walką o wolność i demokrację została porwana w 2013 r.