Wystawa
Marzeniem Louise Weiss było stworzenie bliższych więzi pomiędzy narodami Europy i lepsze zrozumienie między nimi – to pragnienie wyrosło z okropieństw pierwszej wojny światowej. Louise chciała zbudować dla Europejczyków lepszą przyszłość. W 1918 roku wraz z innymi dziennikarzami założyła tygodnik „L’Europe nouvelle” (Nowa Europa). Czasopismo miało dostarczać czytelnikom wysokiej jakości informacji na temat polityki międzynarodowej oraz ważnych kwestii gospodarczych. W ten sposób miało wspierać działania pokojowe podejmowane na kontynencie.
Jako dziennikarka, Louise Weiss wzięła w 1919 roku udział w ceremonii podpisania traktatu pokojowego w Wersalu. Często pisała też o Europie Środkowej i Wschodniej i o narodowych aspiracjach krajów powstających na gruzach cesarstwa austro-węgierskiego. Pojechała także do Rosji, gdzie na własne oczy zobaczyła skutki rewolucji październikowej. Owocem tego wyjazdu był artykuł na temat regionów dotkniętych głodem napisany dla Czerwonego Krzyża. Po powrocie do Francji ta niestrudzona działaczka społeczna organizowała kampanie, aby pomagać niedożywionym dzieciom z Rosji i Ukrainy.
Będąc redaktor naczelną „L’Europe nouvelle” w latach 1920–1934, Louise Weiss była w samym centrum wielu ważnych wydarzeń, jakie miały miejsce w Europie w XX wieku. Współpracowała z wieloma wybitnymi pisarzami swoich czasów, na przykład Paulem Valéry czy Léonem Blumem. Często prosiła ich o wypowiedzi dla swojego czasopisma na temat różnych zagadnień dotyczących polityki zagranicznej.
Była też regularnym gościem w Genewie, skąd relacjonowała najważniejsze wydarzenia w Lidze Narodów. Poznała tam jednego z założycieli Unii Europejskiej, Jeana Monneta.
Jako orędowniczka pokoju z Niemcami, pomagała popularyzować koncepcję zjednoczenia Europy. Poparła traktaty lokarneńskie, dzięki którym powstał zbiorowy system bezpieczeństwa w Europie. Opowiadała się także za ambitnym projektem utworzenia stowarzyszenia państw europejskich o charakterze federacyjnym zaproponowanym przez ministra spraw zagranicznych Francji Aristide’a Brianda.
Louise Weiss stopniowo ugruntowała swoją pozycję w zdominowanym przez mężczyzn świecie dziennikarstwa dyplomatycznego. W Paryżu spotykała się z czołowymi intelektualistami, dyplomatami i politykami. Działalność ta przyniosła jej w 1925 roku order Legii Honorowej, najwyższe odznaczenie przyznawane we Francji. Niewiele czasu musiało jednak upłynąć, by Louise Weiss zdała sobie sprawę, że jakiekolwiek zbliżenie między państwami Europy jest niemożliwe. Ostatecznie przekonało ją o tym dojście Hitlera do władzy w Niemczech. Zrezygnowała więc z działalności publicystycznej, aby na inne sposoby działać na rzecz pokoju w Europie.