Wystawa
W 1930 roku Louise Weiss założyła w Paryżu szkołę pokoju – Nouvelle École de la Paix. Była to prywatna szkoła wyższa, która organizowała konferencje i debaty na renomowanej Sorbonie. Dotyczyły one bieżących spraw międzynarodowych oraz najważniejszych aktualnych zagadnień politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych. Louise Weiss chciała rozwijać pedagogikę pokoju oraz nową wiedzę w dziedzinie zapobiegania konfliktom.
Choć pismo „L’Europe nouvelle” było skierowane głównie do elit rządzących, Louise chciała szerzyć przesłanie pokoju także wśród ogółu społeczeństwa: studentów, przedsiębiorców, nauczycieli czy urzędników.
Dlatego też jej szkoła co tydzień organizowała wykłady, które prowadzili politycy, dyplomaci, dziennikarze, profesorowie uniwersyteccy, ekonomiści i pisarze. Tematy były różne: światowy kryzys gospodarczy, granice w Europie, narodziny reżimów totalitarnych czy jedność w Europie. Zabiegi Louise sprawiły, że szkoła miała także silne powiązania z Ligą Narodów dzięki stażom, stypendiom badawczym czy wyjazdom studyjnym do Genewy.
Jednak napięcia lat 30. XX wieku coraz bardziej utrudniały działalność szkoły. Louise Weiss szybko zdała sobie sprawę, jak wielkim zagrożeniem jest nazizm. Jej nadzieje i wysiłki zostały pogrzebane po przemówieniu, jakie wygłosił w Lidze Narodów Joseph Goebbels, minister propagandy Trzeciej Rzeszy. Stwierdził on, że hitleryzm jest podstawą porządku w Europie. Powiedział, że narodowo-socjalistyczne Niemcy chcą wspierać pokój między narodami.
Louise Weiss nie mogła pogodzić się z tak niebezpiecznym fanatyzmem. Postanowiła więc porzucić działalność edukacyjną i zająć się innymi sprawami. Śmierć ministra spraw zagranicznych Francji Aristide’a Brianda w 1932 roku była bolesnym ciosem dla „L’Europe nouvelle”. Nadzieje na pokój i pojednanie francusko-niemieckie legły w gruzach. Zjednoczenie Europy musiało poczekać.
